Butelka (1)

Numer inwentarzowy Czas powstania Wymiary w cm.
IPRM/ETN/3 XX w. 80 lata
  • Wysokość: 22,5
  • Średnica wlewu: 6
  • Głębokość/długość: –

Opis

Butelka po oranżadzie o poj. 0,33l w kolorze brązowym. Butelka z korkiem ceramicznym i zamknięciem kabłąkowym. Metalowy koszyczek – zardzewiały.

Brak nalepki.

Historia     obiektu

Do muzeum butelkę przekazał Waldemar Chyliński z Franciszkowa.

Oranżada – chłodzący gazowany napój bezalkoholowy, tradycyjnie o intensywnie słodkim, pomarańczowym smaku. Do polskiej kuchni magnackiej oranżada trafiła w XVIII wieku, jako zapożyczenie z kuchni francuskiej. Przygotowywano ją wtedy z wody i cukru lub syropu oraz soku pomarańczowego. W czasach produkcji na skalę przemysłową, oranżada produkowana była na bazie soku w proszku, z domieszką substancji słodzących różnych od naturalnego cukru, oraz barwników i aromatów, nie mając już z pierwowzorem wiele wspólnego. Warto dodać, że dziś do produkcji napojów gazowanych wykorzystuje się kwas węglowy – gdy otwieramy butelkę z oranżadą wydziela się gaz – dwutlenek węgla, jest to produkt rozkładu kwasu węglowego; oraz fosforowy, który jest używany jako regulator kwasowości.

W okresie PRL popularna była ponadto oranżada w proszku, sprzedawana w małych torebeczkach ekstrakt, który należy rozpuścić w wodzie, ale który bywał również konsumowany na sucho. W tamtym okresie można także było kupić oranżadę zapakowaną w foliowym woreczku, którą piło się za pomocą słomki.

Źródło: wikipedia

Stan zachowania:

dobry

Opis dźwiękowy:

brak

Licencja:

ccLicencja CC BY 3.0 Polska