Kantar zaprzęgowy (3)
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/43 | XX w. |
|
Opis |
Kantar niekompletny, skórzany, zapinany na metalową sprzączkę szt. 1, 1 kółko metalowe oraz dwa ćwieki – złączki. |
Historia obiektu |
Uździenica bez kiełzna służąca do uwiązywania konia lub prowadzenia go w ręku. Skórzana, parciana lub z tworzywa sztucznego, z kółkiem u dołu do zakładania uwiązu lub łańcucha, nakładana koniowi na głowę.
Kantar umożliwia czyszczenie, prowadzenie i wykonywanie innych prac przy zwierzęciu. Okulary w rekreacyjnym lub roboczym użytkowaniu nie są niezbędnym elementem uprzęży. Ich zadaniem jest ograniczanie koniowi pola widzenia do tyłu i na boki. Pomagają koniowi skupić się na sygnałach przekazywanych lejcami i batem gdyż zapobiegają rozpraszaniu go przez otoczenie. Okulary jednak nie chronią przed płoszeniem się konia. W niektórych sytuacjach mogą nawet przyczyniać się do spłoszenia konia, gdy wystraszy się obiektu ,który nagle pojawi się w jego ograniczonym polu widzenia. Skórzane kantary stosowane są podczas trzymania konia w stanowisku lub boksie, ponieważ nie powodują odparzeń. Źródło: wikipedia, Moszyński K. – Kultura ludowa Słowian. cz 1. 1929 r. |
Stan zachowania: |
średni |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
