Lampa naftowa (9)

Numer inwentarzowy Czas powstania Wymiary w cm.
IPRM/ETN/78 XX w.
  • Wysokość: 31
  • Średnica: 17,5
  • Głębokość/długość: –

Opis

Lampa naftowa przypomina znicz, cała zabudowana, z kolorowymi szybkami, częściowo wybitymi, nie posiada knota i uchwytu. Z góry zdobiona otworkami.

Historia

Lampa naftowa – skonstruowana przez polskiego chemika, farmaceutę i przedsiębiorcę Ignacego Łukasiewicza w 1853 roku we Lwowie. Była efektem prac nad destylacją ropy naftowej. Odkrycie to miało bezpośredni wpływ na rozwój przemysłu naftowego.

Upowszechnienie oświetlenia naftowego nastąpiło w latach 1860-1880. Zmierzch zaznaczył się po 1920 r.

Wszystkie rodzaje lamp naftowych wytwarzano głównie w fabrykach austriackich i niemieckich, również na Węgrzech, we Francji, Polsce, Stanach Zjednoczonych.
Producenci swoje znaki firmowe umieszczali na podstawie lampy lub tarczy pokrętła palnika, regulującego położenie knota.

Polskie wytwórnie lamp znajdowały się przeważnie w Warszawie. Największą była „Fabryka Lamp i Brązów”, założona w 1862 roku przez Jana Serkowskiego. Inni warszawscy producenci to: Eilstein Aron, E. Krzemiński & Co, W. Podgórski, P. Ulbrych.

W latach 1918-1945 w Kraszowicach produkowano palniki i lampy dla kolei państwowych z napisami: FWP Kraszowice PKP nr 10, SZMPT, WZMPT, KZPT. Wymienione wytwórnie lamp wykonywały różne typy palników. Do najpopularniejszych należały: Kosmos-Brenner, Volks-Brenner, Reform-Rund-Brenner.
Niestety, niewiele jest lamp z sygnaturami wytwórni polskich

Źródło: wikipedia, Jerzy Hołubiec Historia lamp naftowych, Muzeum Lamp Naftowych

Stan zachowania:

dobry

Opis dźwiękowy:

brak

Licencja:

ccLicencja CC BY 3.0 Polska