Moneta 5 zł z 1933 r.

Numer inwentarzowy Czas powstania Wymiary w cm.
 IPRM/NUM/5 1933 r.
  • Średnica: 2,8
  • Waga: 11 g

Opis

Moneta 5 złotowa z 1933 r. w obiegu w latach 1933 – 1939 RP. Obrzeże ząbkowane. Stempel: zwykły. Awers – Orzeł w koronie, wokoło napis RZECZPOSPOLITA POLSKA, 1933 r., 5 ZŁOTYCH i jako znak Mennicy posiada przekreśloną strzałę (pod pazurem orła), czyli herb Kościesza znak Mennicy Warszawskiej.. Rewers – Polonia (głowa kobiety).

Historia     obiektu

Po odzyskaniu niepodległości na ziemiach polskich nadal kursowały pieniądze państw zaborczych, a każdy z nich miał inną siłę nabywczą. Dlatego jednym z najważniejszych zadań Ministerstwa Skarbu stała się unifikacja waluty w całym kraju. Niewiele brakowało, aby zamiast złotówki wprowadzona została jednak nazwa „lech” – przeciwko takiemu nazewnictwu wystąpił Zygmunt Karpiński, dyrektor Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, proponując dla nowej waluty miano „złoty”.

W listopadzie 1918 roku Polska odzyskała niepodległość. W okresie tym na terytorium II RP obowiązywały cztery waluty, marka niemiecka, rubel carski, marka polska i korona austriacka. W okresie wojny pomiędzy odrodzoną II Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką, a znaną jako wojna „polsko-bolszewicka” (1919 – 1920), panowała bardzo niestabilna sytuacja skarbu państwa, która bezpośrednio wpływała na inflację marki polskiej. W 1923 roku w miarę umiarkowana inflacja marki polskiej, przekształciła się w hiperinflację, która doprowadziła do poważnego kryzysu skarbu państwa. Skutkiem tej hiperinflacji, był upadek gabinetu Witosa, i powołanie w grudniu 1923 roku rządu Władysława Grabskiego. To właśnie rząd Władysława Grabskiego wprowadził reformę skarbu a następnie reformę monetarną, zwaną później „ Reformą Grabskiego”, w wyniku której zlikwidowano polską markę, a wprowadzono polskiego złotego.

Po kryzysie w 1929 r. i spadek wartości pieniądza zrezygnowano ze srebrnych złotówek na rzecz niklowych, jednak wyższe nominały pozostawały w srebrze.

Moneta była wycofana z obiegu w różnych terminach (za Jerzym Chałupskim):

“- na ziemiach wcielonych do Rzeszy polską walutę wycofano natychmiast (październik 1939 r.; obowiązującą była marka niemiecka),
– na ziemiach nie wcielonych do Rzeszy bezpośrednio (Generalne Gubernatorstwo) pozostawiono złotego jako obowiązującą walutę, utworzono Bank Emisyjny w Polsce i od kwietnia 1940 r. rozpoczęto wymianę banknotów Banku Polskiego na banknoty Banku Emisyjnego w stosunku 1:1, bilon wycofywano i kierowano do przetopienia – był zastępowany odpowiednikami cynkowymi i żelaznymi (stalowymi).”

W pierwszych latach nowego ustroju, w obiegu funkcjonowały głównie banknoty ze względu na postępującą inflację, aczkolwiek monety wciąż były środkiem płatniczym. W roku 1990 wyemitowano monety obiegowe 50 i 100 złotych, następne zostały wyemitowane już w zmienionej walucie, po denominacji, w 1995 roku. Obowiązujące do dziś nominały to 1, 2, 5, 10, 20, 50 groszy oraz 1, 2 i 5 złotych.

Źródło: wikipedia, monety.pl, katalogmonet.pl, histmag.org

Stan zachowania:

 bardzo dobry

Opis dźwiękowy:

brak

Licencja:

ccLicencja CC BY 3.0 Polska